اندوه پائیز......
چونان که سال ها می گذرند
موهایم به سپیدی می گراید
چوپائیزفرزارسد
درختان برهنه می شوند
حیرت زده ازبرگ زرد می پرسم:
می خواهی چنین جویده شوم
زیرنیش اندوه؟